เรื่องที่ครูสอนดำน้ำ..อาจไม่กล้าบอกคุณ What your instructor may not tell you

การเรียนดำน้ำ เป็นสิ่งที่ท้าทาย อิสระ ตื่นเต้น แต่ใครจะไปรู้ว่าระหว่างการเรียนการสอน การออกทะเล กว่าเราจะเป็นนักดำน้ำได้ มีหลายเรื่องที่ครูๆหลายท่านอยากบอกแต่ไม่ได้บอก (อาจจะเพราะเรคมันจุกปาก.. เว๊ทสูทมันแน่นจุกอก) วันนี้มาเล่าให้ฟังสนุกๆครับ

‘นักเรียนกลัวครู’ น่ะ ใครก็รู้…แต่ใครจะรู้ว่า จริงๆแล้วครูก็กัวนักเรียนเหมือนกันนะครัช

เจอหน้าแต่ละคลาส เดาไม่ถูกเหมือนกันว่า หน้าตาประมาณนี้ อยากเรียนแนวไหน แต่ละคนก็ต้องการหรือมีความคาดหวังไม่เหมือนกันแน่นอน บางคนอยากให้สอนละเอียด บางคนจะเรียนเร็วเพราะรีบไปออกทริป บางคนเรียนๆไปไม่มีอะไรเข้าไปในร่างเลย (อาจจะตามแฟนมา เรียนๆไปเหอะ) ครูเลยไม่รู้เอาไงต่อดี บางคนอยากซ้อมๆไปเรื่อยๆจนชัวร์ๆๆ (ซ้อมไรอีกฟระ เล่นท่ายากเก่งกว่าตรูอีก)

ครูจะมีกังวลทุกครั้งกับการสอน

ยิ่งหลักสูตรใหม่ๆที่ไม่คุ้นเคย หรือไม่ได้สอนบ่อย ก็ความจริงที่แท้ทรูคือ หลักสูตรดำน้ำไม่ใช่มีแค่ open water นะครับ พวกแอดว๊งแอดว๊านอะไรเนี่ยก็ไม่ได้สอนง่ายๆ จะเอาเบาๆก็ไม่เรียนบนเรือสอนปุ๊ปโดดๆๆ หรือจะเอาแบบรู้ลึกๆครูก็ต้องไปแอบเปิดตำราทบทวนตัวเองก่อนไปสอน โดยเพาะพวกหลักสูตรช่วยชีวิต เรสคงเรสคิว ครูยังต้องเตรียมตัวเสมอกับสารพัดเรื่องเซอร์ไพร์ นัดมาเรียนกลุ่มละ 6 คน คนนึงมาช้า คนนึงไม่สบาย จะเริ่มสอนพร้อมกันก็ใช่ที่ แต่เริ่มไปก่อนก็เกรงใจคนยังมาไม่ถึง ...

สอนดำน้ำไม่เหมือนกับเลคเชอร์ในมหาลัย

ครูต้องพยายามจดจำทุกรายละเอียดของนักเรียนแต่ละคน สกิลของแต่ละคน (ที่ไม่เหมือนกันเลย .. 108 1009 สารพัดสกิลที่ต้องสอน) บางทีก็มีลืม บางทีก็มีหลุด เรื่องปรกติครับ การเรียนการสอนเราถึงต้องมีผุ้ช่วยเอาไว้ช่วยจำ ช่วยฝึก ทำคนเดียวหรือแค่คนสองคนไม่ไหวหรอกครับ ไหนอุปกรณ์จะต้องเตรียม ไหนจะเรือจะต้องจอง ไหนจะสมองจะต้องเคลียร์...

‘ลงทะเลครั้งแรก’

นักเรียนจะตื่นเต้นเสมอ แต่เอาเข้าจริง ครูนั่นแหละ จะตื่นเต้นกว่า ออกสอบไม่ได้ง่ายเหมือนกากบาทในคูหาเลือกตั้ง (ถ้าไปเลือก) ครูแทบทุกคนจะกังวลมาก เอ นักเรียนคนนี้นอนมาเพียงพอมั้ย ป่วยมั้ย คนนั้นลืมอะไรมั้ย คนโน้นขนาดอยู่ในสระยัง panic นิดๆ ลงทะเลจะรอดมั้ย(ฟระ) อุปกรณ์อะไรจะพังอีกมั้ย ของอะไรจะหล่นทะเลหายมั้ย...

‘ออกทริป จิตตก’

เรื่องไปเที่ยวน่ะ คนสบายน่ะคือนักเรียน หรือนักดำน้ำครับ เพราะไม่ต้องคิดเยอะ เตรียมตัวไปดำน้ำสนุกสนานก็พอละ ส่วนครูที่ไปด้วย ความรู้สึกไม่ต่างกับจับปูใส่กระด้ง หนักยิ่งกว่าไป certify หรือพาไปออกสอบ เพราะเรื่องไม่แน่นอนเยอะมา ทั้งเรือออกจากสาย ไฟต์ดีเลย์ ไดฟ์ไซต์น้ำขุ่น น้ำแรง นักเรียนหลง ครูฝึก (Instructor) กับไดฟ์ลีด (Dive Leader) น่ะ มันคนละหน้าที่นะครับ ครูสอนดีไม่ได้แปลว่าจะลีดได้ดีในทุกไดฟ์ไซต์ (ยกเว้นว่าเคยดำน้ำหรือลงมาทุกทะเลร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำมาแล้ว) ลีดเดอร์ที่ดีก็ไม่ได้การันตีว่าจะสอนได้ดี ยิ่งถ้าทั้งเรียนทั้งสอนทั้งเที่ยวในทริปก็หนักหนาสากันต์เอาไม่อยู่ก็มีเหมือนกัน

‘อยากได้รูปสวย’

โอยยย การถ่ายรูปใต้เนี่ยน้ำเป็นเรื่องยาก(มากกกกกกก)นะครับ อุปกรณ์ดีเด่น ไม่ได้แปลว่างานจะออกมาดี แต่ซื้อไปเถอะครับ ทั้งกล้อง ทั้ง housing แพงๆน่ะ แล้วไปวัดดวงเอา (แฮร่..) ฤดูกาลดำน้ำ จริงๆแล้วก็คือเทศกาลเอาเงินไปถมทะเลนี่แหละ .. อะไรไม่จำเป็น ก็เช่าเอาดีกว่า หรือไปขอให้คนเก่งๆถ่ายให้เถอะครับ (ซึ่งก็ไม่ได้การันตีอะไรอีกเหมือนกัน)

‘ไปลุ้นมันต้า ไปหาเจ้าจุด’ ..

คือ เอิ่ม..เค้าเป็นสัตว์ทะเลนะครับ แล้วเราไปดำน้ำ ไม่ใช่เดินพารากอนแล้วแวะ Siam Ocean World ตราบใดที่เราไม่ได้เลี้ยงเค้าไว้ ลุ้นให้ตาย ก็ไม่ได้หมายว่าเค้าจะมา (หรือมา ก็ไม่ได้แปลว่าจะไล่ทัน)

และเรื่องสุดท้าย คือ .. ประโยคที่ครูฝึกดำน้ำ(บางท่าน)มักไม่ค่อยเอ่ยถึง..

‘ ครูมีแฟนแล้วนะครับ/ค่ะ ‘