มองโลก ด้วยคำถาม Junior Diver

การสอนเด็กเป็นเรื่องสนุกและท้าทายครับ ไม่ใช่เพราะเรื่องมาตราฐานหรือข้อกำหนดด้านสรีระร่างกายของน้องที่ถูกขีดไว้ คนที่สอนเด็กมานานจะรู้ดีว่า ข้อจำกัดด้านร่างกายต่างๆของน้องที่มีในวันนี้ ยังไงก็หมดไปในวันข้างหน้า ถ้าใจมาซะอย่าง

เวลาผมสอนผู้ใหญ่ ผมจะพูดในคลาสเสมอ ‘อย่าคิดว่าเป็นการเล็คเชอร์นะครับ คิดว่าเรามาแลกเปลี่ยนความรู้กัน อยากรู้เรื่องอะไรไม่ต้องเกรงใจถามได้เลย’

‘ ….. ‘

‘………….’

(ส่วนใหญ่จะเงียบครับ.. ไม่ค่อยถามอะไรเยอะ แฮร่..)

เวลาสอนน้องๆก็คล้ายกัน ‘ วันนี้เรามาเรียนดำน้ำกันนะลูก เดี๋ยวเข้าห้องไปฟังครูเล่าเรื่องดำน้ำให้ฟังก่อนนะ ' (จะหลอกไปเรียนทฤษฏี)

‘ มาเรียนดำน้ำแล้วต้องเข้าห้องเหรอคับ ทำไมไม่เปลี่ยนชุดลงน้ำ ‘

...

ครับ.. สิ่งที่ผมคิดว่าท้าทาย ก็เพราะพลังของคำถามของน้องๆที่ผมต้องเจอนั่นแหละ

...

การเรียนดำน้ำลึกของเด็ก หลักๆแล้วเรียนเหมือนผู้ใหญ่แทบทุกอย่างครับ อาจจะมีบางส่วนที่ผู้สอนไม่ต้องพูดเน้นถึงจุดที่ไม่จำเป็นออกไปบ้าง เช่น ฟิสิกส์ที่ยากเกิ๊น หรือที่มาของตารางน้ำที่น้องป.6ยังไงก็คงเข้าใจได้ลำบาก ส่วนมากเราจะเน้นทักษะที่สนุกสนานและเหมาะกับวัยของน้องเค้ามากกว่า

ที่สำคัญ การเรียนให้มีประสิทธิภาพต้องทำให้เค้ามีสมาธิอยู่กับเราให้ได้ การสอนน้องๆส่วนใหญ่ ผมจึงเลือกใช้วิธี 'ยิงคำถามแบบเล่าเรื่อง' ไปพร้อมกับ ความรู้สึกและประสบการณ์ที่เจอ

‘ เวลาปลาตาย มันจะเป็นยังไงลูก จะจม หรือจะลอยล่ะ’ (จะสอนเรื่อง buoyancy)

‘ถ้าปลาตาย แล้วมันจะเป็นได้ยังไงคับ’

…

‘เวลาอยู่ใต้น้ำ ถ้าหายใจไม่ออกต้องทำยังไงครับ’ (จะสอนเรื่องการหายใจ)

‘ก็หายใจเข้าสิคะ’

...

ทะเลบางที่เราดำน้ำไม่ได้ เพราะเป็นฤดูปลาวางไข่ เออ..ลูกรู้มั้ย ทำไมปลาต้องวางไข่ (จะสอนเรื่อง environment)

‘ถ้าโยน ไข่มันจะแตกคับ’

…

ผู้ใหญ่มักมีคำถามที่คิดมาแล้ว ก่อนจะพูด

ส่วนเด็ก มักจะพูด เหมือนที่คิด

เวลาได้รับคำถาม ผู้ใหญ่มักจะตอบแบบกลัวพลาด (calculating thought)