ความเชื่อ คือ ระยะทาง Doing is Believing

เวลาเดินมาถึงช่วงปลายปี หลายคนมักจะใช้โอกาสแบบนี้เป็นสารตั้งต้นในการมองหาสิ่งดีๆที่กำลังจะเดินเข้ามาในต้นปีหน้า ปีที่กำลังจะผ่านไปมีผู้คนมากมายหลายตาเดินผ่านเข้ามาในสถาบัน มีน้องพี่ 2 กลุ่มที่สะดุดใจผมเป็นพิเศษ กลุ่มแรก คือ คนที่ในชีวิตไม่เคยคิดจะเรียน แค่อยากจะลอง กับ คนที่อยากมาเรียนเพราะเป็นสิ่งที่ครั้งหนึ่งอยากจะทำ แต่ชีวิตไม่เคยเปิดโอกาสได้ทำ

ตอนที่ น้องแพร น้องกันต์ น้องรุ่นใหม่วัยใส จับคู่กันมาดำน้ำ จำได้ว่า กันต์เป็นนักกีฬาอยู่แล้ว ทีแรกดูไม่ค่อยได้สนใจมากกับการเรียนดำน้ำ ส่วนแพรมีธุรกิจของตัวเอง ทั้งสองคนแลดูเฮๆตามกระแสมามากกว่า ความเชื่อของน้องประมาณว่า ก็คงลองดูซักตั้ง ไม่เห็นจะเสียหาย เป็นนักกีฬาอยู่แล้ว ทำธุรกิจอยู่แล้ว แค่ฟรีไดฟ์คงไม่ยากอะไรนิ

การเรียนของเค้าที่ผมมอบให้ จึงไม่ใช่การเรียน แต่เป็นการให้ 'โจทย์' เพราะอยากให้น้องเค้าซึมซับอีกครั้งว่า ความยากลำบาก คือ ความเส้นทางนึงของกิจกรรมฟรีไดฟ์ เส้นทางที่แตกต่างจากกีฬา หรือธุรกิจอะไรก็แล้วแต่ที่เค้าทำมา

โจทย์ที่ผมให้ไม่ได้ยาก แต่ โค-ตะ-ระ ยากครับ

ผมให้น้องทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าต้องทำมาก่อน คิดว่าจะแค่ถ่ายรูปเวลาอยู่ในน้ำกับฟินสวยๆเรอะ ไม่มีร๊อก จัดให้หนักหน่อย ทั้งแบกของ จัดอุปกรณ์เอง ผูกเงื่อน ต่อเชือก ไล่ระดับเชือก ให้ถอดฟินดำน้ำ

' นึกว่ามาเรียนที่นี่มีคนทำให้หมด ' น้องพูดขึ้นมาหลังจากจบวัน

' มีครับ แต่ไม่ได้จัดให้ ' ..

' หนักไปเหรอครับ ? ' ( จะโดนบ่นมั๊ยฟระ.. )

' โอ๊ยยย ไม่เลย ...จุกครับครู '

' แต่สนุกเกินคาด '

...

พี่นกเป็นคนขี้กังวลนิด อาจจะด้วยอายุที่เข้าใกล้เลขห้า ถามเยอะจนผมแอบคิด

.. อืมมม... เยอะดีแฮะ

การเรียนฟรีไดฟ์ของพี่นกผมไม่ได้ทำอะไรมาก ก็สอนหมือนปรกติ แต่สิ่งที่ให้บ่อยกว่าปรกติไม่ใช่โจทย์ที่หรือคำถาม แต่คิอ ' คำตอบล่วงหน้า ' .. ส่วนนึงเพราะคิดว่าแกพกคำถามมาเต็มกระเป๋าตั้งแต่ก่อนสมัครมาเรียนแล้ว

' พี่มาคนเดียวจะเรียนได้มั้ย ' ..

' ได้สิพี่ คนมาเรียนเยอะแยะ เด๋วก็มีเพื่อนใหม่ ซุยเด็กได้ด้วย '

' ลงลึกตั้ง 10เมตร พี่จะทำได้เหรอครู ' ...

' ก็พี่ดำเล่นห้าเมตรมาแล้ว คิดดูจิ เหลืออีกครึ่งเดียวเอ๊ง '

' มันอันตรายมั้ย ' ..

' อันตรายสิครับ ถ้าพี่เหนื่อยแล้วฝืน ดื่มแล้วขับ '

' พี่แก่แล้วนะ ' ...

' ผมก็อายุไล่ๆกับพี่แหละ เด็กพอกัน '

...

คนทุกคนมองเห็นโลกจากภาพที่อยู่ตรงหน้า

โลกของกันต์ อาจเคยจะอยู่ที่ความเป็นนักกีฬาฟุตบอล โลกของแพรคือธุรกิจร้านกาแฟของตัวเอง

ทั้งสองคนเคยอยู่กันคนละโลกในแต่ละช่วงเวลา แต่กิจกรรมการดำน้ำทำให้โลกที่แตกต่างของทั้งคู่ กลับคืนสู่โลกของตัวเองในเวลาเดียวกัน

ทำให้โลกของคนสองคนที่เป็นแฟนกันค่อยๆกลายเป็นภาพจริงที่สัมผัสได้พร้อมกัน

...

จุดศูนย์กลางของความกังวลของพี่นก อยู่ที่ความเป็นผู้หญิงวัยหนึ่ง กับความกังวลของภาพที่เคยเห็นมาของการดำน้ำ ของการฟรีไดฟ์ อาจเป็นเพราะในวัยของพี่เค้า อาจเพราะพี่นกเคยผ่านอะไรมาเสี่ยงมาเยอะ ทั้งสุข เศร้า เหงาและรัก หรืออาจจะแค่คำว่าดำน้ำที่พี่เค้าไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร

สำหรับพี่นกการมาเรียนดำน้ำคงไม่อยากได้คำถามอีก เพราะเจอมาเยอะแล้ว สิ่งที่อยากได้มากกว่าน่าจะเป็น คำตอบ

...

ทุกคนมีความเชื่อของตัวเองครับ กิจกรรมที่เหมาะสมของแต่ละคน จึงมีตำแหน่ง และ ระยะที่เหมาะสมของแต่ละคน

เป็นระยะที่ไม่ควรถูกจำกัดด้วย ความกังวล จาก 'ความลึก'

เป็นตำแหน่งที่ไม่ควรถูกตีกรอบด้วย 'ความยากง่าย' ของ การเรียน

...

สมัยก่อน ความเชื่อของคนในอดีต คือ อายุเยอะไป ดำน้ำไม่ได้ (เกิน 45) อายุน้อยไปก็เสี่ยง(ต่ำกว่า 15)

ตอนนี้ น้อง 10 ขวบ คุณพ่อคุณแม่อายุ 60 ก็เรียนได้

ครับ ..

อะไรก็เป็นไปได้ .. ถ้าเราสามารถเชื่อมโยงความเชื่อ กับ ตำแหน่ง และ ระยะ ของสิ่งที่เราพร้อมที่จะเป็น หรือ อยากที่จะเริ่มต้น

อะไรก็เป็นไปได้ .. เมื่อ ความเชื่อ คือ ระยะทาง

The Author is Freediver Instructor Trainer